dissabte, 24 de setembre del 2016

Contra los poetas... Poema dedicado a Witold Gombrowicz.

Em va eixir en castellà, aquesta declaració contra els poetes, contra determinada classe de poetes és clar, especialment aquells que s'ho creuen, com altres escriptors...que els manca el sentit de l'humor. Espere que aquesta declaració no em faça perdre alguns que considere amics...

CONTRA LOS POETAS
                   A Witold Gombrowicz

Quejumbrosos zarrapastrosos quejidos
simulando ser seres sonámbulos.
Lo admito: no soporto a los poetas.
No me extraña que Platón los expulsara de la Ciudad,
por mentirosos.

Sicarios sacamuelas sonados,
calibrando palabras como cantamañanas
tétricos talantes tocacojones.

Lo admito: no soy un poeta,
aunque a veces lo parezca.
Tanta Luna, tanta estrella, tanto duelo,
tanto desamor.
Y mientras parece que va a llover
los sacamantecas de la palabra
dicen: "lloverá en mi corazón".
Sicarios cursis salidos.

Tanta capilla llena
de poetas que se dicen vivos,
les encanta la pose, la cita descuajeringada,
y sobre todo, su foto en el libro de papel.

El crítico o el funcionario académico,
no es más que otro holgazán
que detrás de sus alabanzas apenas
disimula ser más listo que Caín
torciendo el palo que servirá
para asesinar a los verdaderos poetas.

Y dicho, lo dicho:
La poesía es necesaria.

...